ادات اسمیاسماء شبیه حروف را ادات اسمی گویند. ۱ - تعریف«ادوات اسمی» به آن اسم‌هایی گفته می‌شود که به دلیل تشابه به حروف، در زمره ادات درآمده‌اند؛ مانند: ۱.۱ - اذاسمی است برای زمان ماضی ؛ مانند: (الا تنصروه فقد نصره الله اذ اخرجه الذین کفروا...)؛ «اگر او ( پیامبر ) را یاری نکنید قطعا خدا او را یاری کرد هنگامی که کسانی که کفر ورزیدند او را (از مکه ) بیرون کردند». ۱.۲ - افاسمی است که در وقت ملال و دل‌زدگی و کراهت از چیزی استعمال می‌شود؛ مانند:(... فلا تقل لهمآ اف...)؛ «به آنها (حتی) اوف مگو ». ۱.۳ - الآناسمی است برای زمان حاضر ؛ مانند: (الآن خفف الله عنکم...)؛ «اکنون خدا بر شما تخفیف داده ». ۱.۴ - حاشاسمی است که به معنای تنزیه به کار می‌رود؛ مانند: (... قلن حاش لله ما علمنا علیه من سوء...)؛ « زنان گفتند منزه ست خدا ما گناهی بر او نمی‌دانیم». ادات اسمی، در مقابل ادات حرفی و فعلی قرآن فراوانند، که برای رعایت اختصار از ذکر همه آنها خودداری شده است. ۲ - پانویس۳ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات اسمی». رده‌های این صفحه : ادات قرآن
|